ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ.
Από τα πολλά, που έλεγε η Μελίνα θυμούμαι αυτό: “η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο Πολιτισμός”. Ήταν μια φράση που ενοχλούσε για την ωμότητα και την έλλειψη ¨κομψότητας”, είναι όμως μια αλήθεια. Τριανταοκτώ χρόνια στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και από το 2003 μέχρι σήμερα εθελοντής στο καταργημένο ΤΔΠΕΑΕ (άλλο ένα τραγικό λάθος), είδαν πολλά τα μάτια μου και άκουσαν πολλά τα αυτιά μου. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, πάντα λίγοι μπροστά στις ανάγκες, αντιμετωπίζει το σοβαρότερο που υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα, μια πολιτιστική κληρονομιά χιλιετιών, που ανήκει σε ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Και η ομάδα αυτή των ανθρώπων διάφορων ειδικοτήτων, κατάφερνε πάντα με πραγματικό ζήλο να διασώσει ό,τι μπόρεσε από αυτό τον Πολιτισμό από το ίδιο το Κράτος, τους άλλους δημόσιους φορείς, τους ιδιώτες και τα ποικίλα συμφέροντα όλων.
Θα το πω και ας μην αρέσει σε κάποιους, ας μη θεωρηθεί πως “ευλογώ τα γένια μας”, ούτε σημαίνει πως δεν υπήρχαν και άλλες Υπηρεσίες (ή μεμονωμένοι υπάλληλοι), που λίγο-πολύ έκαναν τη δουλειά τους: Αν όλο το Δημόσιο δούλευε όπως οι Αρχαιολογικές Υπηρεσίες, μπορεί σήμερα να μην είμαστε σε αυτό το χάλι. Αυτό δεν άρεσε ούτε στους πολιτικούς που ψήφιζαν τους νόμους, ούτε σε όσους έψαχναν για “πελατεία” σε όλα τα επίπεδα, ούτε σε αυτούς που με περίσσια ελαφρότητα και κυνικότητα κατέστρεφαν αυτή τη χώρα και έτρωγαν το μέλλον των επόμενων γενεών.
Θεωρώ ως τη μεγαλύτερη τιμή, όταν με σταματούν ακόμη και άγνωστοι άνθρωποι και μου λένε: “Αν λείπατε και σεις, τίποτα δε θα είχε μείνει όρθιο”, ή αυτό που είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον αείμνηστο έφορο αρχαιοτήτων Μανόλη Μπορμπουδάκη: “Αν είσαστε άλλοι τόσοι, μπορούσατε να ρίξετε κυβέρνηση”.
Δεν ήθελαν ποτέ να είμαστε πολλοί, όχι γιατί φοβόταν “μήπως ρίξουμε την κυβέρνηση”, αλλά γιατί έφτανε σαν άλλοθι μια Αρχαιολογική Υπηρεσία αδύναμη και κακά στελεχωμένη. Και παρόλα αυτά η Υπηρεσία αυτή κατάφερνε και έκανε πράγματα “μεγαλύτερα από το μπόι της”. Τώρα όμως με τα διαφαινόμενα μέτρα κάποιοι φαίνεται πως αποφάσισαν να ξεκαθαρίσουν μια και καλή τους λογαριασμούς των με κάποιους “ενοχλητικούς” . Ας το προσέξουν αυτό οι πολίτες. Οι βιομηχανίες θα ξαναγίνουν, τα μαγαζιά θα ξανανοίξουν, η αγροτική παραγωγή θα μπει στο δρόμο της. Όμως η Πολιτιστική Κληρονομιά δεν ξαναφτιάχνεται. Χάνεται μια για πάντα, όπως τόσα και τόσα έχουν χαθεί στους αιώνες για διάφορους λόγους. Και κάτι ακόμη: όταν κάτι λειτουργεί σωστά (ή σωστότερα από άλλα), δεν το χαλάς. Προσπαθείς να κάνεις και τα άλλα να λειτουργούν και αυτά σωστά……
Source